Foksteriery
Potrafią pokazać, jak niespożyte pokłady energii mogą kryć się w małym psie. Foksterier szorstkowłosy nie jest bowiem duży – waży ok. 8 kg i osiąga wysokość niespełna 40 cm. Umaszczenie jest w przeważającej części białe z czarnymi i brązowymi łatami. Ma wiele wspólnego z foksterierem krótkowłosym, z którym zresztą do pewnego czasu traktowany był łącznie. To stara rasa wywodząca się od terierów staroangielskich.
Zarówno temperament, jak i wielkość foksteriera szorstkowłosego jest pokłosiem historii tej rasy. Psy te używane były w polowaniach, a specjalizowały się zwłaszcza w polowaniach na lisy (z penetrowaniem lisich nor włącznie). Tu przydawała się gęsta sierść i niewielkie rozmiary psa. Z foksterierami polowano także na inne niewielkie ssaki. Jako psy myśliwskie, foksteriery musiały być nieustępliwe i wytrwałe. I choć dziś rzadko wykorzystuje się je w myślistwie, zachowały te cechy, co czyni z nich wybornych towarzyszy, choć są wymagające.
Trudna rasa
Foksterier szorstkowłosy to zdecydowanie nie jest materiał na pierwszego psa. Jest dość trudny w ułożeniu i nieraz uparty– wymaga konsekwencji i odpowiedniego motywowania. A także całego mnóstwa uwagi. To pies bardzo aktywny, skory do zabaw, a przy tym nie znoszący nudy. Po części wynika to z jego inteligencji – to całkiem bystra rasa. Zdecydowanie nie jest typem kanapowca. Foksterier to dobry wybór dla ludzi aktywnych, które będą skłonne poświęcić znaczną część swojego życia opiece nad psem. Foksteriery nie lubią dłużej pozostawać same. Jeśli nie organizuje się im zajęć, znajdują je same, przy czym niejednokrotnie odbywa się to ze szkodą dla domowego ładu. Szkód narobić mogą również w ogródku, bowiem uwielbiają kopać (pokłosie polowań na kryjące się w norach lisy). Oczywiście foksteriera można dobrze wychować, ale jak wspomniano, nie jest to proste. Nie watro patrzeć jednak na foksteriery jako na rasę problematyczną. Owszem, są wymagające, ale odpowiednio ułożone będą wdzięcznymi towarzyszami – wesołymi i łatwo dającymi się wciągnąć w każdą zabawę. Uwielbiają aportować, a także dobrze sprawdzają się w psich sportach. Chętnie korzystają też z różnych zabawek, w które warto wyposażyć naszego pupila.
Foksteriery potrzebują dużo ruchu. Choć więc z racji niewielkich rozmiarów nieźle odnajdują się w mieście, nie można im odmawiać spacerów. Ogólnie uważa się, że foksteriery to rasa ciesząca się dość dobrym zdrowiem, nie obciążona jakimiś znaczącymi i nad wyraz często pojawiającymi się schorzeniami. Najczęściej borykają się z różnymi alergiami i chorobami wzroku. Choć foksteriery nie są łatwe w ułożeniu, ich utrzymanie nie jest trudne, ani kosztowne. Dobre zdrowie, jakim cieszą się te psy raczej nie będzie wymagać częstych wizyt u weterynarza. Z racji niewielkich rozmiarów psy te nie jedzą też zbyt wiele, choć spalają dużo kalorii będąc niemal w ciągłym ruchu. Taki tryb życia chroni je jednak przed tyciem, przez co przekarmienie foksteriera jest nieco trudniejsze, niż w przypadku innych ras. Pewną komplikacją może być pielęgnacja sierści, która wymaga dużo troski i uwagi, w tym regularnego trymowania. Nie jest to jednak duża przeszkoda. Zwykle psy tej rasy dożywają ok. 15 lat.
Foksteriery to dobre psy stróżujące. Mimo niewielkich rozmiarów potrafią być waleczne w obronie właściciela. Niesie to jednak ze sobą pewne niedogodności: pies lubi szczekać i robi to dość często. Myśliwski rodowód przypomina też o sobie w kontaktach z innymi zwierzętami. Choć foksteriera można oswoić z innymi zwierzętami domowymi, jak koty, i potrafi on żyć z nimi wcale zgodnie, o tyle w stosunku do innych psów bywa nastawiony bojowo, a obce koty zdarzy mu się pogonić. Różnie mogą się też układać stosunki foksteriera z małymi dziećmi – nie jest to pies cierpliwy, który da sobie wejść na głowę. Lepiej mogą wyglądać jego stosunki ze starszymi dziećmi, o ile w kontaktach z psem wykażą się dojrzałością i rozsądkiem.
Foksterier szorstkowłosy to wdzięczna, choć wymagająca rasa. Bystry pies, który kipi energią i wymaga zaangażowania i konsekwencji. Mały, ale silny i cieszący się na ogół dobrym zdrowiem. Wytrzymały i odporny. A przy tym wszystkim ciekawski i skory do zabaw. To dość angażująca rasa, ale mająca wiele zalet, dla których warto poświęcić jej sporo uwagi, której tak wymaga.
Nova Scotia Retriever – charakterystyka psa
